Blogov kolac

a,e ...dobro jutroo ... opet je vani teško jugo ... i krupne kapi kiše ... škura na prozoru škriplje
a nisam je podmaza ... već mi je dugo u planu da promjenim trulu i ruzinavu dasku ... i britvele da podmažem
... jel jugo ka upozorenje .... jebo jugo .... prignoze govore da će bit bure .... i nevere
... u mom plasteniku kiša kad pada ...to je ka da prolazi ruska pješadija preko visećeg mosta ...
... tako da su neke sadice u velikom šoku ..ka onaj krastavac ... kad ga vidim slomljena ..eto zaboli me ka čivika
... pivac mi zadnje vrime slabo piva ... valjda je potrošen pa skuplja sagu za toplije dane ...
ispred dućana ...zidić nije popunjen .... fali neki itelektualaca ... piva je opet poskupila ... a i vrime zabrane okupljanja
.... i ništa više neće bit ka prije ... svi ća patre krive koronu ... i bolest neku .... a svi smo na nekoj umjetnoj spizi i zdravoj hrani ... sumljiva porijekla i akciski cijena ,,,,s nekim rokom upotrebe ... seljake nitko ne jebe ...
... i polja su pod korovom .... kanali zatrpani ..šutom i otpadom .... dok ulaz u gradove krase reklame ..veliki centara
..sa onim parkig mjestima ka pista od avijona .... tamo se vrti lova ...
... a kuće sa tridesetak katova ... i onih liftova ... pogled ti puca da je milina ... tri sela u jednom neboderu ...
... francuski ležaji ka jebodromi ... za strah i stres nitko ne pita ,,,, bitno da je fasada u trista colura ...
.... žovot je ka vlak bez voznog reda ..ako si uša u pogrešan vlak ,,,svaka tu je stanica nepoznata ... i cilj bez smisla
.... a jebi ga ... reka bi neko ..ka ono opusti se ... i to je samo sudbina
... kako je kocka bačena ... kakve si karte peška ... tek poslije vidiš dal je bilo ok ..ili je bila greška
... a ljudi ka ljudi .... ne riječ se više ne vjeruje .... umjesto obraza imamo maske .... kad maske padnu ..vidit će se dal se smiju ili plaču ... sve više je onih sa tugom u očima .... malo je nasmijani lica
... i onaj pogled ispod obrva ..koji govori da je sve otišlo k vragu ...i to je demokracija ....
... pravo malog sitnog i nezaštićenog čovika .... kome su sve obećali ....da bi ga zajebali ....
... danas politiku vode samo oni koji se žele još više obogatit ... s nečim zavladat ...
... i neću politiku u butigu .... oću sinčan dan .... da vidim jel ima di koja šparoga ... i jel se ona zmija pojavila
...aj veselo ... kiša pada a njoj roba na sušilu ...

Finila je i ova štorija:-))))

Puno iskrenih misli na dalmatinski način. Ispravno zboriš.. Da, treba živjet i dalje, sasvim obično, kako smo znali i radovat se malim stvarima.